Philips CD100.

De Philips CD100 was samen met de CDP101 van Sony 's werelds eerste CD-speler in 1982. Het doel van de CD was om de ouderwetse grammofoonplaat te gaan vervangen. Sony en Philips hebben samen de CD standaard ontwikkeld. Sony mocht echter zijn CDP101 een fractie eerder op de markt brengen. De CD-speler kan optische schijven afspelen met een 12cm diameter en een gatdiameter van precies een dubbeltje. Het dubbeltje moest het Nederlandse tintje zijn aan de hele CD ontwikkeling. De kwaliteit op de schijven is twee kanalen op 16 bit databreedte met een samplerate van 44,1KHz. Ondanks dat dit de eerste CD spelers waren, waren het niet het eerste optische apparaten. Deze eer gaat toch naar de Philips VLP600 en VLP700 LaserVision beeldplaten spelers. Hierbij was het geluid én beeld nog volledig analoog op de plaat aangebracht. Bij de latere modellen werd het digitale audiospoor pas toegepast.

Ondanks dat de CD standaard 16 bit geluidskwaliteit heeft is de CD100 uitgevoerd met een 14 bit TDA1540 digitaal naar analoog (DA) conversie. Pas in opvolgende modellen is men hogere kwaliteit DA converters gaan gebruiken.

De CD100 is een erg compact bovenlader model. De Sony CDP101 was al uitgevoerd met een lade zoals we dit eigenlijk nog steeds kennen van de meeste CD/DVD en Blu ray spelers.

Aan de achterkant bevind zich over bijna de gehele lengte een koellichaam. Daarnaast is de vaste netkabel te vinden. Aan de andere kant bevinden zich de tulp aansluitingen voor het audio signaal.

Via de onderkant van het apparaat is een deel van de elektronica bereikbaar. De elektronica is grotendeels met geperforeerd blik afgeschermd.

Het loopwerk van de CD100 CD-speler is de CDM-0. Het loopwerk heeft een zogeheten swing arm. De laser draait om een as. Sony heeft een constructie bedacht waarbij de laser langs een lineaire baan schuift. De Philips loopwerken waren tot en met de CDM-9 van betere kwaliteit dan de gemiddelde lineaire loopwerken. Helaas zijn de CDM loopwerken erg duur en waren op een gegeven moment niet meer verkrijgbaar. De lineaire lasers bleken uiteindelijk langer leverbaar.

Hier is de bovenkap afgenomen van de CD100 speler. Ook hier is weer een afscherming van de elektronica te zien door middel van geperforeerd blik.

De printplaten zijn volledig met trough hole componenten opgebouwd. SMD componenten kwamen in de opvolgende spelers aan bod. De bovenste print kan in diverse posities geplaatst worden voor service. Hier staat de printplaat rechtop. Hij staat hier in een paar uitsparingen welke in het spuitgietaluminium chassis zijn aangebracht.

Of zoals hieronder te zien geheel opengeklapt.

Fouten in deze apparaten kunnen van diverse aard zijn. Zo zijn de elektrolieten vaak aan vervanging toe. De IC voeten zijn verzilverd, de oxidatie in deze voetjes kan leiden tot uitval van de speler. Diverse IC's worden van zichzelf erg warm en laten soms hun sporen na zoals het uitvallen van deze spelers. Ook stof kan voor diverse problemen in het loopwerk zorgen. De bekendste plaats is wel stof bovenop de leeslens. Maar daar onder kán ook stof komen.